การสูญเสีย ‘น้ำแข็งนิรันดร์’ คุกคามวิถีชีวิตของผู้เลี้ยงกวางเรนเดียร์มองโกเลีย

ประวัติปากเปล่าที่บันทึกไว้ใหม่ของชาว Tsaatan ช่วยให้นักวิจัยจัดทำเอกสารเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ก้อนหิมะและน้ำแข็งที่ถูกแช่แข็งเป็นเวลานานในที่ราบมองโกเลียกำลังหายไปอย่างรวดเร็ว โดยมีผลที่เลวร้ายสำหรับกวางเรนเดียร์และคนเลี้ยงสัตว์ที่ต้องอาศัยจุดน้ำแข็ง

ประมาณ 30 ครอบครัว 

สมาชิกของชนเผ่า Tsaatan ( SN: 1/14/03 ) อาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกลทางตอนเหนือของมองโกเลียที่เรียกว่าพื้นที่คุ้มครองพิเศษอูลานไทกา การสัมภาษณ์กับครอบครัวเหล่านี้บางส่วนช่วยให้นักวิจัยสร้างประวัติศาสตร์ที่ไม่เคยมีการบันทึกมาก่อนของทรัพยากรที่แช่แข็งนี้ และรับข้อมูลเชิงลึกใหม่ว่าทรัพยากรนั้นหายไปได้เร็วเพียงใด ในช่วงฤดูร้อน Tsaatan นำฝูงกวางเรนเดียร์ของพวกเขาไปยังบริเวณหุบเขาทุนดราที่ไม่มีต้นไม้ซึ่งเรียกว่า Mengebulag ที่นั่น มีหิมะและน้ำแข็งผืนใหญ่จำนวนมากที่ยังคงมีอยู่ในอดีต โดยไม่คำนึงถึงฤดูกาล เป็นเวลาหลายสิบปีหรือนานกว่านั้น ผู้คนเรียกแผ่นเหล่านี้ว่า “น้ำแข็งนิรันด ร์” หรือmunkh mus

วิลเลียม เทย์เลอร์ นักโบราณคดีจากมหาวิทยาลัยโคโลราโด โบลเดอร์ และสถาบันมักซ์พลังค์เพื่อวิทยาศาสตร์ประวัติศาสตร์มนุษย์ในเยนา ระบุว่า น้ำแข็งเป็นแหล่งน้ำจืดที่สำคัญสำหรับครอบครัว และกวางเรนเดียร์นอนอยู่บนน้ำแข็งเพื่อทำให้ตัวเองเย็นลงและหาทางหลีกหนีจากการถูกแมลงกัดต่อย , เยอรมนี. ผู้เลี้ยงสัตว์บอกกับนักวิจัยว่า หากไม่มีน้ำแข็งเย็นและระงับแมลง สัตว์เหล่านี้เสี่ยง ต่อโรคที่เกิดจากปรสิตมากกว่า และยังเครียดจากความร้อนมากขึ้นด้วย ซึ่งลดภูมิคุ้มกันต่อโรค ( SN: 12/23/16 )

“คนเหล่านี้กำลังประสบกับผลที่ตามมาทันที เนื่องจากวิถีชีวิตของพวกเขาผูกติดอยู่กับสัตว์และผูกติดอยู่กับน้ำ” เทย์เลอร์กล่าว เขาและเพื่อนร่วมงานเล่าถึงประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์ของคนเหล่านี้ ซึ่งเป็นที่ยอมรับมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าเป็นส่วนสำคัญในการบันทึกการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอย่างต่อเนื่อง ในการศึกษาที่ตีพิมพ์ ออนไลน์20 พฤศจิกายนในPLOS ONE มองโกเลียเป็นหนึ่งในประเทศที่แห้งแล้งที่สุดในโลก แต่ “ภูเขาทำให้เกิดสภาพแวดล้อมจุลภาคที่มีเอกลักษณ์เฉพาะเหล่านี้ ซึ่งการตกตะกอนตามฤดูกาลจะรวมกันเป็นก้อนหิมะ” เทย์เลอร์กล่าว ที่ได้ทำให้ผู้คนสามารถอยู่อาศัยและเลี้ยงสัตว์ได้ทั่วประเทศ

แต่แผ่นน้ำแข็งจำนวนมากดูเหมือนจะหดตัวลง หรือแม้แต่หายไป 

เทย์เลอร์และเพื่อนร่วมงานของเขาได้ตั้งข้อสังเกตในการไปเยือนภูมิภาคนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมว่าน้ำแข็งเริ่มหายไปที่ไหนและเมื่อไหร่ นักวิจัยได้สัมภาษณ์สมาชิกสามคนในครอบครัวที่มีค่ายฤดูร้อนในภูมิภาคนี้ในประเทศมองโกเลียและผู้ที่เคยเยี่ยมชมแผ่นน้ำแข็งทุกปี การสูญเสียแผ่นน้ำแข็งนิรันดร์ดูเหมือนจะเร่งขึ้นในทศวรรษที่ผ่านมา ครอบครัวรายงาน; แผ่นแปะที่มีมายาวนานจำนวนมากละลายหายไปหมดในช่วงฤดูร้อนปี 2016, 2017 และ 2018  

“เรื่องราวที่น่าหนักใจจริงๆ คือเรื่องราวที่ครอบครัวพาเราไปยังจุดที่เคยเป็นแผ่นแปะ และตอนนี้พวกเขากลายเป็นแค่หน้าร็อคที่แห้งแล้ง” เทย์เลอร์กล่าว “คำว่าmunkh musเป็นคำที่ให้ความเคารพ” เขากล่าวเสริม “พวกเขาไม่ได้ใช้คำว่า ‘นิรันดร์’ ในภาษามองโกเลียอย่างแผ่วเบา และความสูญเสียก็รู้สึกเป็นโศกนาฏกรรมในหลาย ๆ ด้าน”

การศึกษาไม่ได้วิเคราะห์ว่าการสูญเสียแผ่นน้ำแข็งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับอุณหภูมิที่ร้อนขึ้นในภูมิภาคอย่างไร แต่ทีมงานตั้งข้อสังเกตว่าอุณหภูมิเฉลี่ยในมองโกเลียในปี 2544 นั้นสูงกว่าค่าเฉลี่ยในศตวรรษที่ 20 อยู่แล้ว 1.5 องศาเซลเซียส ตาม รายงานการเปลี่ยนแปลง สภาพภูมิอากาศของสหประชาชาติ

นักวิจัยได้เยี่ยมชมพื้นที่น้ำแข็งที่มีอยู่ 11 แห่งและไซต์สองแห่งที่ปกคลุมด้วยน้ำแข็งในปี 2559 และ 2560 โดยใช้ตำแหน่งที่ครอบครัวได้รับและข้อมูลดาวเทียมตั้งแต่ปี 2559 และ 2560 แต่ขณะนี้ละลายไปหมดแล้ว การสำรวจโดยใช้หลังม้าทำให้เกิดสิ่งประดิษฐ์ที่ทำจากไม้ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยถูกน้ำแข็งฝังไว้ ซึ่งเทย์เลอร์กล่าวว่าเป็นเบาะแสของประวัติศาสตร์การต้อนกวางเรนเดียร์ในภูมิภาค ตัวอย่างเช่น แท่งไม้ทรงกระบอกยาวอาจเป็น “ไม้ที่น่ากลัว” ซึ่งเป็นวัตถุที่คนเลี้ยงสัตว์ยังคงใช้เพื่อควบคุมพฤติกรรมของกวางเรนเดียร์ป่า คนเลี้ยงสัตว์บอกกับนักวิจัย เส้นของแท่งไม้ที่วางอยู่บนพื้นหิมะสามารถกระตุ้นสัญชาตญาณของสัตว์ให้หลบเลี่ยงจากสถานที่

การค้นพบของ Carbon-14 ชี้ให้เห็นว่าสิ่งประดิษฐ์เหล่านี้ถูกใช้ในปี 1960 หรือ 1970 หยาดน้ำแข็งที่ละลายอาจเคยเผยให้เห็นสิ่งประดิษฐ์อื่น ๆ ที่อาจเก่ากว่าซึ่งเคยถูกเก็บรักษาไว้ในน้ำแข็งที่เสื่อมโทรมไปแล้ว “หลังจากที่สิ่งเหล่านี้หายไป เป็นไปไม่ได้ที่จะย้อนรอยและคาดการณ์ถึงสิ่งที่อาจสูญหายไป” เทย์เลอร์กล่าว

Lars Holger Pilø นักโบราณคดีธารน้ำแข็งแห่งโครงการ Glacier Archeology ในเมือง Oppland ประเทศนอร์เวย์ ระบุว่า ตั้งแต่ต้นทศวรรษ 2000 การค้นพบที่คล้ายกันได้เริ่มปรากฏขึ้นจากการละลายของน้ำแข็งในนอร์เวย์ อเมริกาเหนือ และเทือกเขาแอลป์ ตอนนี้ นักวิทยาศาสตร์กำลังแข่งกันเก็บประวัติปากเปล่าและสิ่งประดิษฐ์ที่เปราะบาง ณ จุดหลอมเหลวอย่างรวดเร็วในพื้นที่ห่างไกล Pilø กล่าวว่า “การค้นพบจำนวนมากอยู่ในวัสดุอินทรีย์ที่ไม่ได้ถูกเก็บรักษาไว้ที่อื่น แต่สามารถอยู่รอดได้หลายร้อยหรือหลายพันปีในน้ำแข็งเหมือนในไทม์แมชชีน

กลุ่มของเทย์เลอร์เป็นกลุ่มแรกที่ทำงานด้านโบราณคดีน้ำแข็งในประเทศมองโกเลีย Pilø กล่าว “พวกเขากำลังทำงานที่สำคัญจริงๆ” ข้อมูลชาติพันธุ์ “เพิ่มเนื้อให้กับกระดูกเพื่อที่จะพูด ช่วยให้เข้าใจได้ง่ายขึ้นว่าทำไมสิ่งที่ค้นพบจึงถูกสร้างขึ้นในแผ่นน้ำแข็งและธารน้ำแข็ง และควรตีความการค้นพบอย่างไร”